Ağustos 15, 2009

Düş Artık




















ben bir kelebek öldürdüm
bir tanesinin de bir kapının asla çıkılamayacak aralığından çıktığını gördüm
ikisinin arasında geçen zaman toplasan üç biradır
huzursuz oldu içim birden sükutsuz kaldım
son saatlerini yaşayan bir öğretmenin fişini çektim sanki
rahibeleri taciz ettim
mütecaviz bir intihar
boyaları sulandırdım kurak ağzımda
ölen çocuklara kefenler çizebilmek için
sus pus bir pusu
ve mutsuz evliliklerde kişisel töre süsünü tuttum
ellerin ellerimde alev almadı ama
alev aslında tüm şehri sardı

-tövbe tövbe haşa tövbe estağfurullah!

bir anksiyete mülayimi
kısraklar da sustu inan bebekler bile ağlamadı desem
ki bir yalan ancak bu kadar abartılabilir ama
köpekler bile havlamadı inan
günahları yazmaya ara verdi melek

-tövbeler tövbesi bin kere on bin kere tövbe

o kadını rahatsız eden tilki olmayan çeriyi
dişlerimle gönderdim tanrı'mın tanrı'nın yanına
küstah küstah baktı bana ceset
ölmenin verdiği sonsuz rahatlıkla...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder