Ve hala uyuyamadım
Saat sabah on bir çeyrek
Belki de alabildiğine yalın olma halindi hayatın en acımasız şarkısı
Hayata tekmeyi savurmuş bir aile büyüğünden kalan miras gibisin
Har vurup harman savurmak isterken vücudunu
Nefes alışlarının nefes alışlarıma çizdiği paralellerden utanarak
Sana daha ihtiyatlı davranıyorum
Bedeninin muhteviyatını bilmeseydim eğer
Katiyetle benden çocuk doğurmuş olmandan kuşkulanırdım!
Eldivenini düşürmeseydin,ellerinden ruhuma
Muhtemelen daima yalnız kalırdım.
Söyleyeceklerimi kabullenmek zorundasın
Öldürmeyi ve ölmeyi hayatından çıkarmamalısın
Çetin dağ yollarındaki huzurlu seyahatler gibi saçların var
Keyfekeder bir hırsız misali bakışların
Kendimi sana çaldırmak istiyorum tenhada
Toplum polisi yanıma yakalatıyorum seni
Tüm ailesini anti tank mayınlarında kaybetmiş bir jurnalci gibi
Aslında uyku,
Hayat tarafından kurgulanmış en mütecaviz aldatmacadır
Saat başka bir çeyrek ben hala uyuyamadım
Teşbih sıkıntısı çeken kutsal kitap yazıcıları gibi
Tasavvufi bir reveransla Tanrı’dan lütuf beklemiyorum
Kaybetmişim sükuneti karanlık sokaklarda
Seni her cinayetin sonrasında besmeleyle anıyorum
Öylesine soluksuz bir politik dram!
Çağ son hamlesini yaptı
Katıyyetle beden ölümümüzü gerçekleştirdik
Yeniden denemeye mabadı yemeyenler kahvehanesindeyiz
Oturmuş boza içiyoruz sevgilim!
Öylesine tükenmiş,öylesine bitmişiz.
Mazide bir muammada olduğu gibi,
Kahramanlık lakırdıları bile bir heyecan vermiyorlar şimdi kalbe
Sevgilim
Bunca hüsrana ve mağlubiyete rağmen
Gelsen;
Ve kaybolsak bir sükut-u hayalde!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder